پاسخ: در یک سایت که رویکرد فکری و علمی دارد، نیازی به پرداختن به مسائل سیاسی جاری وجود ندارد. ولی توصیه بنده به شما و دیگران این است که برای درک درست و واقعی خطر «نفوذ» در نظام اسلامی و برای شناخت نفوذی ها و عملکرد آن ها و برای پی بردن به پایگاه های نفوذی ها، به کتاب «صحیفه امام» از امام خمینی مراجعه کنید تا معلوم شود که نفوذی ها اختصاص به یک گروه ندارند و تا بدانید که آن ها در کجا ها رخنه می کنند و از چه شیوه هایی استفاده می کنند: مثلا در آن جا بخوانید که از نظر امام، نفوذی ها کسانی هستند که خودسرانه افراد را مورد هجوم قرار داده یا بازداشت می کنند و هرکاری می خواهند می کنند، هرکه را بد بدانند، می ریزند منزلش را بازرسی می کنند و همه این کارها را هم به اسم اسلام انجام می دهند: «اشخاصی که نفوذ کرده اند در همه جا به اسم اسلام» (صحیفه امام، ج11، ص314) لذا حضرت امام، به «پاسداران» متذکر شدند که ممکن است، افردی خیانتکار در بین شما پاسداران عزیز، نفوذ کرده باشند...(ج12، ص442) و بار دیگر در سخنرانی برای فرماندهان سپاه می گویند: یکی از مسائل مهم این است که گاهی در بین همین پاسداران انقلاب که من اینها را بسیار دوست دارم... گاهی در بینشان، اشخاصی نفوذ می کنند» و امام در ادامه مشخصات این نفوذی ها را هم اعلام می کنند: «می روند خودشان، حالا تشخیص دادند که آنجا فلان آدم، بد آدمی است می روند می گیرند، ...این طور چیزها باید جدا جلویش گرفته بشود که پاسدار، بدون امر دادستان کل، بدون امر عدلیه نتواند دخالت کند در امور» (ج13، ص43) پس نفوذی ها، فقط در احزاب و گروه های سیاسی و یا در دانشگاه ها رخنه نمی کنند، بلکه آن ها برای آسیب زدن به نظام به نفوذ در نهاد های حساس حکومت، طمع بیشتری دارند، چه اینکه خطر یک نفوذی در این نهاد ها، با خطر یک نفوذی در روزنامه ای، قابل قیاس نیست. نمونه دیگر از حساسیت حضرت امام، را در حکم تنفیذ ریاست جمهوری سال 1366 می توان دید که موضوع نفوذ در «مقامات مؤثر» را مطرح کردند و هشدار دادند که «رؤسای قوای سه گانه بیشتر مورد هدف هستند»(ج19، ص371) در مقابل این هشدار ها و اعلام خطر ها، مواردی وجود دارد که حضرت امام به مؤثر واقع شدن این خطر تصریح نموده اند مثلا در پیام به روحانیت، فرموده اند: «روحانیون مجاهد، از نفوذ، بیشتر زخم خورده اند» و همان جا، علائم نفوذی های قبل از انقلاب را بیان کرده اند: متحجّران و طرفداران جدایی دین از سیاست و...( ج21، ص278) و اگر بخواهیم بدانیم که خطر نفوذ، امروز چه بلایی بر سر ما آورده است، باید مطالعه کنیم که همان جماعت که دیروز در برابر مجاهدان راستین بودند، امروز در کجا قرار دارند؟ آن ها که دیروز مطرود پیشگامان نهضت بودند، آیا امروز هم مطرودند و یا در جایگاه نظریه پردازی قرار گرفته اند؟ شگفت آور است که حضرت امام در آن پیام، از تعبیر «نفوذ» بیش از همیشه استفاده کرده اند، انگار که خطر را در این جا بیش از همه جا می دانسته اند! و همان سال های آخر عمر حضرت امام که برخی از فقهای شورای نگهبان، به مقابله با مخالفان سیاسی خود برخاسته بودند، بار دیگر امام منشأ خطر را در همین نقطه دیدند و به آن ها فرمودند: «باید توجه کنیم که آلت دست بازیگران سیاسی نشویم ... حواستان را جمع کنید که نکند یک مرتبه متوجه شوید که انجمن حجتیه ای ها همه چیزتان را نابود کرده اند!» (ج21، ص613) دوست عزیز، باز هم تکرار می کنم، به سخنان حضرت امام برگرد و ببین که «نفوذ چیست؟ از کجا آغاز می شود، و با چه شیوه ای اتفاق می افتد، از چه شعار هایی استفاده کند، کجا ها را هدف قرار می دهد؟» و می فهمی که نفوذ یک «تهدید» است و یا نفوذ یک «واقعیت» است؟